Perinçek - İsviçre Davası Temyiz Duruşması

Perinçek - İsviçre Davası Temyiz Duruşması 28 Ocak 2015 Çarşamba günü AİHM'de gerçekleşti. Video kaydını AİHM web sitesinde izlemek mümkün.

Dava aslında ulusal davamız olduğundan yüzlerce kişi Türkiye'den ve Avrupa'nın dört bir köşesinden Strazburg'a akın ettiler ve sabahın altısından öğlen saatlerinde duruşma bitinceye dek dondurucu soğukta beklediler. Öğleden sonra düzenlenen panel coşku dolu tüm Türklerin temsilcisi olan grubu tekrar bir araya getirdi. Farklı görüşlere sahip siyasetçilerin aynı dava için bir araya gelmeleri çok önemliydi. Unutulmaz bir gün yaşandı. Londra'dan otobüsle gelenler o soğukta sabahın dördünden itibaren beklemeyi göze almışlardı. Almanya'nın bazı kentlerinden iki otobüs dolusu insan gelmişti. Katılımcıların yaş aralığı 6 ay ile 84 yaş olarak ifade edildi. Azerbeycanlılar da oradaydılar.

Ben katılamadım ama en azından izin alıp televizyonda olayın hemen her saniyesini yaşadım. Yaşamımda ilk kez sabah 07:00 - 18:00 arası dur durak bilmeksizin televizyon izledim.

Mustafa Mutlu'nun söz ettiği, havaalanında grubu uğurlayan ve vakit olsa evini satıp Strazburg'a gitmeyi isteyen hanımefendinin öyküsünü hiç unutacağımı sanmıyorum.

Türkiye Barolar Birliği, Cumhuriyetçi Kadınlar Derneği gibi mesleki kuruluş, STK temsilcileri yanında birey olarak gidenler de vardı. Mikrofon uzatılan bir beyefendi Ardahan'dan geldiğini belirttikten sonra dedesini Ermenilerin öldürmüş olduğunu ekledi. O ve benim gibi Ermeni şiddetinin Doğu Anadolu halkına neye mal olduğunu bilen Doğu Anadolulular için bu davanın özel bir önemi var.

Tahmin edebiliyordum ama çok net bir şekilde ifade edildiğini de duymuş oldum. Yurt dışında yaşayan insanlarımız bu konuda çok rahatsız edici bir baskı altındalar. Bu dava onlara büyük bir umut kaynağı oldu. Bu çok sevindirici idi.

Duyarlı, uygar Batı insanı, Ermenilerin yaşadıklarına büyük bir empati duyarken, haksız yere suçlanan en az Ermeniler kadar acı çekmiş Türklerin nasıl incindiğine de bir o kadar umursamaz tavır içinde. İşin aslını faslını bilmeden suçunu inkar eden insan damgası vurarak yapılan aşağılamaların ne denli büyük bir haksızlık olduğunun, nasıl bir nefret suçu oluşturduğunun hiç ayırdında değiller maalesef.

Bu dava madalyonun diğer bir yüzü olduğunun farkındalığını umarım biraz artırır ve Batı dünyası insanı Ermeni insanına gösterdiği duyarlılığı Türk insanına da göstermeye başlar.

Düşünce ve fikir özgürlüğü temelli savunmanın Avrupa'nın değerlerine sahip çıkma noktasındaki vurgusundan ve kimseyi incitmeyen seviyeli yaklaşımdan kıvanç duyduk.

Belki bir yılı bulabilecek kararın açıklanması aşamasına gelene dek ve ondan sonra da gidilecek uzun bir yol var ama biz asla yorulmayacak ve haklı olduğunu bilmenin verdiği güçle gerçeklerin anlaşılması için çabalarımızı sürdüreceğiz.

Doğu Perinçek'e, Talat Paşa Komitesi'ne, organizasyona katılan tüm örgüt ve kuruluşlara ve oraya giden, gitmek isteyen, yüreği bir yumruk gibi atan herkese milyonlarca kez teşekkür ediyorum.

Tüm bu güzelliklerin yanında bir not düşmek zorundayız. Tarafsız yabancı basının olaya ilgisiz kalması, Ermeni soykırımı iddiacısı yanlı bir kaç yayın organının Emel Clooney'i öne çıkararak verdiği sağlıksız, yetersiz haberler, en başarılı çabaların bile geniş bir şekilde dünya kamuoyuna ulaştırılması konusunda önümüzdeki engelleri çok net bir şekilde sergiledi maalesef. Doğu Perinçek 2008 yılında sunduğu kanıtları tekrar sunmayıp sadece değinmekle yetindi. Ama sonuç olarak bu davanın 90 kg ağırlığında, yani belki Guinness Rekorlar Kitabı'na girmeyi hak eden hacimde kanıtı var. Bunlar ağırlıklı olarak soykırım iddiacılarının görmezden gelmeyi yeğlediği Rus ve Ermeni arşiv belgeleri. Bu kanıtlar bile medyatik gelmedi sayın basın mensuplarına. İzlenen kanallardan İngilizce yayınlarla dünya kamuoyuna ulaşabilmek için iyi bir strateji belirlenmesi ve dışarıya dönük çalışma yapılmasına büyük ihtiyaç var. Aksi takdirde hukuk kuralları ve bilimsel anlamda tarihi veriler bizi haklı çıkardığı halde Batı dünyasında halen oluşmuş, hatta ülkemizde bile oluşmaya başlayan olumsuz kamuoyu bir şekilde kırılmazsa biz hep incitileceğiz ve çok yorulacağız. Bir anlamda psikolojik savaş 100 yıldır hiç bitmemiş. Bu savaşı kazanmak silahlarla yapılan savaşı kazanmaktan daha zor ama bizi yıldıramayacağı kesin!

Basından bazı yansımalar:

http://www.ulusalkanal.com.tr/

Ulusal Kanal tarihi davanın başından sonuna kadar canlı yayındaydı